rozbijać się

rozbijać się
rozbijać się I – rozbić się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o podłogę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zderzać się z czymś, ulegać wypadkowi, ranić się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozbił się, spadając ze schodów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dzielić się na mniejsze części, na mniejsze grupy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jądra atomów rozbijają się pod wpływem bombardowania. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie dochodzić do skutku z powodu jakichś przeszkód': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nasze plany rozbijają się zawsze o brak pieniędzy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}rozbijać się II {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wywoływać awantury, bójki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sąsiad rozbija się po pijanemu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jeździć, bywać w różnych miejscach dla zrobienia wrażenia, pokazania się; hulać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozbijali się samochodami po całej Polsce. Bogata młodzież rozbija się po najdroższych restauracjach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usilnie szukać czegoś; starać się o coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozbija się za najnowszymi nagraniami tego zespołu. Przestań się tak rozbijać za tą funkcją. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rozbijać — ndk I, rozbijaćam, rozbijaćasz, rozbijaćają, rozbijaćaj, rozbijaćał, rozbijaćany forma ndk czas. rozbić (p.) rozbijać się 1. forma ndk czas. rozbić się (p.) 2. «urządzać awantury» Rozbijał się po pijanemu. 3. «jeździć za dużo, bez potrzeby;… …   Słownik języka polskiego

  • rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łamać się — I – złamać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pękać, rozpadać się na dwie lub więcej części pod wpływem nacisku, uderzenia itp.; być łamanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód łamie się pod ciężarem sań. Gałąź złamała… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbryzgiwać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ib {{/stl 8}}– rozbryzgać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}rozbryznąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach: rozprzestrzeniać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbijać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… …   Słownik języka polskiego

  • granda — ż IV, CMs. grandandzie; lm D. grand 1. posp. «awantura; oszustwo, złodziejstwo» ◊ Robić coś (np. pchać się, rozbijać się, pić) na grandę «robić coś obcesowo, gwałtownie, brutalnie, siłą, nie zważając na nic» 2. posp. «banda łobuzów, oszustów» 3.… …   Słownik języka polskiego

  • tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”